Hastaneden yapılan açıklamaya nazaran, çocukluk çağında en çok rastlanan beslenme sorunlarından bir tanesi iştahsızlıktır. İştahsızlık sonucu çocuk kendisi için gerekli besin öğelerini alamaz. Bu yaşlarda, yetersiz ve istikrarsız beslenme durumunda, fizikî gelişimin yanı sıra zekâ gelişimi ve öğrenme yetenekleri de olumsuz istikamette etkilenmektedir.
Açıklamada görüşlerine yer verilen Dyt. Havva Kılınç çocuklarda iştahsızlık sorunları hakkında bilgi verdi. Kılınç, çocukların yetişkinlerle birebir besinlere ihtiyaç duyduğunu lakin ihtiyaç duyulan ölçülerin daha az olduğunu vurgulayarak, şunları aktardı:
“Çocuklarının iştahsız olduğunu ve kâfi beslenip beslenmediğini, yalnızca büyüme ve gelişmesi izlenerek saptanabilir. Anne ve babalar çocuğa besin çeşitliliği fazla, besleyici pahası yüksek, az ölçüyle gereksinmeyi karşılayabilecek yemekler hazırlamalıdır. Çocuğun orta sıra iştahsızlık yaşaması yahut iştah dalgalanmalarının olması olağan karşılanmalıdır. Çocukların öğün saatleri tertipli olmalıdır ve öğün atlanmamalıdır. Kahvaltı alışkanlığı kazandırılmalıdır. Günde üç öğün yemek yenildiğinde ve her öğünde her kümeden besin önerilen ölçülerde tüketildiğinde, kâfi ve istikrarlı beslenme sağlanır. Çocuklar, günde beş yahut altı öğün beslenmelidir. Zira midelerinin kapasitesi sonludur. Öğünlerden evvel paketli besin tüketimi engellenmeli, öncelikle öğününü tüketmesi sağlanmalıdır. Öncelik her vakit besin pahası yüksek besinler olmalıdır. Çocuğa, yemek yeme saatleri ile televizyon ve oyun saatlerini ayırt etme davranışı kazandırılmalıdır.”
AŞIRI YAĞLI VE TUZLU YEMEKLER HAZIRLANMAMALI
Çocukların aile ile tıpkı yemekleri yiyebileceklerini lakin hazırlanan yemeklerin çok tuzlu, acılı, baharatlı ve çok yağlı olmaması gerektiğini kaydeden Kılınç, “İştahsız çocuğa besinler ve yemekler farklı sunumlarla verilebilir. İştahsız çocukların anne ile birlikte yemek hazırlamaya katılması sağlanabilir. Yemek seçen çocuğa, istemediği besin farklı yemek içinde sunulabilir. (Örneğin yumurta haşlanmış olarak tüketilmiyorsa menemen ya da sebzeli yumurta formunda sunulabilir.) Anne ve babaların yemek yedirmek için ısrarları, ödüllendirme, ceza verme üzere tavırları çocukların yeme alışkanlıklarını olumsuz tarafta tesirler. Çocuk, aile sofrasına oturtularak kendi kendine yemek yeme alışkanlığını kazanmalıdır. Çocuğun kendi kendine kaşık kullanması desteklenmelidir” tabirlerini kullandı.
Kılınç, çocuğun mutfakta anne ve babaya yardım etmesinin gerektiğine dikkati çekerek, “Sebze-meyve yıkama, sofra kurma üzere faaliyetlerde bulundurulmalıdır. Çocuğun kendi tabağına, kendi servisini yapma imkanı sağlanmalıdır böylece tabağa tüketebileceği ölçü kadar yemek konulmuş olur. Çocuğun beslenmesi ek vakit ve dikkat gerektirir. Sabırlı davranmalı, çocuk yüreklendirilmeli, yerken denetlenmelidir. Çocuğun günlük gereksinmesinin karşılanması kadar, olumlu ve tertipli beslenme alışkanlıklarının da kazandırılması gerekmektedir. Zira bu yaş kümesinde kazanılan beslenme alışkanlıkları büyük çoğunlukla ömür uzunluğu sürdürülmektedir” değerlendirmesinde bulundu.